แนวทางและมาตรฐานการจัดการน้ำเสียภายในมหาวิทยาลัย (Waste water guidelines and standards)

ด้วยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมีนโยบาย แนวปฏิบัติการจัดการระบบบำบัดน้ำเสียอาคาร เพื่อควบคุมค่ามาตรฐานคุณภาพน้ำทิ้งให้ผ่านเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนด และด้วยความตระหนักถึงการดำเนินการสำหรับเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลอาคารให้ได้สามารถดำเนินการเป็นขั้นตอน และสามารถตรวจสอบระบบบำบัดเพื่อการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้ในเบื้องต้น จึงขอกำหนดมาตรการการจัดการระบบบำบัดน้ำเสียอาคาร ดังนี้

“ระบบบำบัดน้ำเสียอาคาร” หมายถึง บ่อบำบัดน้ำเสียของอาคารในเขตพื้นที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่มีพื้นที่ใช้สอยตั้งแต่ 5,000 ตารางเมตรขึ้นไป และโรงอาหารที่อยู่ในเขตพื้นที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยระบบบำบัดน้ำเสียประกอบด้วย บ่อรวบรวมน้ำเสีย บ่อดักไขมัน บ่อบำบัดน้ำเสียแบบไร้อากาศ บ่อบำบัดน้ำเสียแบบเติมอากาศ บ่อตกตะกอน และอื่นๆ เกี่ยวข้อง

1. ให้เจ้าหน้าที่ควบคุม ดูแลระบบบำบัดน้ำเสียแต่ละอาคารให้คุณภาพน้ำทิ้งที่ปล่อยออกจากอาคารผ่านตามค่ามาตรฐาน โดยปฏิบัติตามประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เรื่อง กำหนดมาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้งจากอาคารบางประเภทและบางขนาด พ.ศ. 2548

2. ให้เจ้าหน้าที่ที่ดูแลแต่ละอาคารทำการบันทึกการทำงานของระบบบำบัดน้ำเสีย ตามแบบใน ทส. 1 และ ทส. 2 และรวบรวมส่งสำนักบริหารระบบกายภาพ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นประจำทุกเดือน

3. อาคารที่เป็นระบบบำบัดน้ำเสียแบบเติมอากาศ ให้ทำการวัดค่า ความเป็นกรด-ด่าง (pH) ค่าออกซิเจนละลายน้ำ (DO) และ ค่าปริมาณตะกอนที่ 30 นาที (SV30) ในบ่อเติมอากาศ อย่างสม่ำเสมอ และบันทึกค่าไว้

4. ระบบบำบัดน้ำเสียของโรงอาหาร ให้ติดตั้งบ่อดักไขมัน และทำการเก็บไขมันที่ลอยบนบ่อดักไขมันออกทุกวันที่มีกิจกรรม

5. ให้เจ้าหน้าที่ที่ดูแลแต่ละอาคารตรวจสอบการทำงานของอุปกรณ์ เครื่องจักรที่ใช้กับระบบบำบัดน้ำเสียอย่างสม่ำเสมอ เช่น ฝาบ่อ เครื่องสูบน้ำเสีย เครื่องเติมอากาศ เครื่องสูบตะกอน หากพบว่าอุปกรณ์ เครื่องจักรชำรุด ต้องดำเนินการปรับปรุงซ่อมแซมโดยทันที เพื่อให้ใช้การได้โดยเร็วที่สุด