กรณีศึกษา

ด้วยสถานการณ์ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ทวีความรุนแรงเพิ่มสูงขึ้น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยซึ่งตระหนักถึงความสำคัญของ “ระบบนิเวศป่าไม้” อันเป็นแหล่งรากฐานสำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพและความมั่นคงทางสิ่งแวดล้อม ที่จะช่วยลดปัญหา จุฬาฯ จึงได้ดำเนินโครงการ “ปลูกป่าเพื่อการเรียนรู้คาร์บอนเครดิต จุฬาฯ สระบุรี” เพื่อฟื้นฟูพื้นที่ป่าเสื่อมโทรมให้กลับมามีชีวิต สร้างสมดุลระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ และขับเคลื่อนการเรียนรู้ด้านระบบนิเวศป่าไม้และคาร์บอนเครดิตอย่างเป็นรูปธรรม

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในฐานะสถาบันการศึกษา ที่เห็นความสำคัญของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศของประเทศ โดยเฉพาะการส่งเสริมการเรียนรู้เกี่ยวกับพืชและสัตว์ป่าซึ่งเป็นรากฐานหนึ่งของความยั่งยืนในระบบนิเวศ มหาวิทยาลัยได้จัดให้มีโครงการและหลักสูตรด้านระบบนิเวศสำหรับชุมชน ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับประเทศ เพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการอนุรักษ์และการฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ

จุฬาฯ ตั้งศูนย์นวัตกรรมการวิจัยและพัฒนาโกโก้ไทยเพื่อความยั่งยืน กู้วิกฤตราคาโกโก้ตกต่ำด้วยการถ่ายทอดความรู้ที่ถูกต้องให้เกษตรกร ตั้งแต่การปลูก เก็บเกี่ยว จนถึงการหมัก ส่งเสริมธุรกิจแปรรูปในพื้นที่ ย้ำโกโก้ไทยยังไปต่อได้ แต่ต้องเน้น “ตลาดคุณภาพ” งานคราฟที่อวดเอกลักษณ์กลิ่นและรสโกโก้ไทย

คณะอักษรศาสตร์ ร่วมกับคณะเศรษฐศาสตร์ สถาบันไทยศึกษา และสถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ลงพื้นที่อำเภอท้ายเหมืองและอำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา เพื่อสำรวจบริบทชุมชน ศึกษาทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้นำท้องถิ่นและชาวบ้านกลุ่มชาติพันธุ์มอแกลน ทั้งนี้เพื่อวางแผนพัฒนาแนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมที่เกื้อกูลต่อสิ่งแวดล้อมและสอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน

ป่าชุมชน เป็นป่าที่ชุมชนในพื้นที่ใกล้เคียงสามารถเข้าใช้ประโยชน์ต่าง ๆ ที่ผสานรวมเป็นวิถีชีวิตของคนในชุมชนมาอย่างยาวนาน ตั้งแต่การหาของป่าต่าง ๆ เพื่อเป็นอาหาร ยาสมุนไพรรักษาโรค รวมถึงเป็นสินค้าเพื่อสร้างรายได้ให้แก่คนในชุมชน โดยชุมชนจะรวมกันดูแลรักษาพื้นป่าเหล่านี้ด้วยตนเอง ทำให้ป่าชุมชนเปรียบเสมือนพื้นที่กันชน เพื่อไม่ให้ชุมชนบุกรุกเข้าไปเขตพื้นที่อนุรักษ์

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตระหนักและให้ความสำคัญของการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำอย่างยั่งยืน ทั้งในพื้นที่ภายในและภายนอกมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยจึงได้ดำเนินโครงการและแผนงานต่าง ๆ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ำและส่งเสริมการจัดการแหล่งน้ำธรรมชาติที่อยู่บริเวณภายในพื้นที่และพื้นที่โดยรอบมหาวิทยาลัยอย่างรับผิดชอบ

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยให้ความสำคัญกับการใช้พลังงานอย่างประหยัดและมีประสิทธิภาพในทุกมิติของการดำเนินงาน โดยส่วนหนึ่งสามารถเห็นได้จากการจัดทำแผนและโครงการอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงอาคารที่มีอยู่เดิมให้มีการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น ภายใต้แนวทางการพัฒนาอาคารเขียว (Green Building) และการบริหารจัดการพลังงานอย่างยั่งยืน

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตระหนักถึงความสำคัญของการส่งเสริมความเท่าเทียมและการเข้าถึงโอกาสทางการศึกษาอย่างทั่วถึงสำหรับทุกกลุ่มประชากร จึงได้ดำเนินการจัดเก็บและติดตามข้อมูลนิสิตในกลุ่มต่าง ๆ ที่เริ่มเข้าศึกษาในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในแต่ละปีการศึกษา เพื่อใช้เป็นฐานข้อมูลในการวิเคราะห์แนวโน้ม การวางแผนนโยบาย และการดำเนินมาตรการสนับสนุนกลุ่มผู้ด้อยโอกาส

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นสถาบันการศึกษาทางวิชาการและวิชาชีพชั้นสูงที่บริหารงานโดยยึดมั่นในหลักความ เท่าเทียม เคารพสิทธิมนุษยชน ความเสมอภาค การอยู่ร่วมกัน และความหลากหลายของบุคคลทุกคนในทุกมิติ โดยไม่เลือกปฏิบัติหรือจำกัดสิทธิประโยชน์ใด ๆ ที่สมควรได้รับโดยชอบ ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อมต่อเชื้อชาติ สัญชาติ สีผิว ภาษา ศาสนา เพศตามกำเนิดและเพศสภาพ อายุ สถานภาพการสมรส สภาวะหรือความพร้อมทางร่างกาย ความทุพพลภาพ หรือสิ่งอื่นใดที่เป็นความแตกต่างเฉพาะบุคคล

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยให้ความสำคัญกับการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืนภายในมหาวิทยาลัย ภายใต้แนวคิด “การใช้น้ำอย่างรู้คุณค่า” (Conscious Water Usage) เพื่อสร้างความตระหนักรู้และปลูกฝังพฤติกรรมอนุรักษ์น้ำให้กับนิสิต คณาจารย์ และบุคลากรของจุฬาฯ  รวมถึงผู้ที่เข้ามาใช้พื้นที่ของมหาวิทยาลัยทุกกลุ่ม

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยให้ความสำคัญกับการบริหารจัดการน้ำอย่างรู้คุณค่า ไม่เพียงแต่ภายในมหาวิทยาลัยเท่านั้น แต่ยังขยายผลสู่การพัฒนาชุมชนภายนอกในวงกว้าง ผ่านโครงการและกิจกรรมจิตอาสาหลากหลายรูปแบบ เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ทรัพยากรน้ำ การฟื้นฟูระบบนิเวศ และการสร้างความตระหนักรู้ด้านสิ่งแวดล้อมให้กับประชาชนในพื้นที่ต่าง ๆ โดยมีเป้าหมายในการสร้างความมั่นคงทางน้ำและความยั่งยืนของชุมชนในระยะยาว

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมุ่งมั่นขับเคลื่อนการอนุรักษ์ทรัพยากรน้ำอย่างยั่งยืน ไม่เพียงแต่ภายในมหาวิทยาลัย แต่ยังขยายผลสู่การดำเนินงานภายนอกพื้นที่อย่างเป็นรูปธรรม ผ่านความร่วมมือกับหน่วยงานภาครัฐ เอกชน และชุมชนท้องถิ่น เพื่อส่งเสริมการจัดการน้ำอย่างมีประสิทธิภาพ